Ο κινηματογραφικός θρίαμβος για τον Anton Corbijn έρχεται στη δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του. Μετά από ένα ηχηρό ξεκίνημα με το «Control», ο χαρισματικός Ολλανδός που μεταξύ άλλων έχει να επιδείξει πάνω από 35 λαμπρά χρόνια καριέρας ως φωτογράφος πορτραίτων και δεκάδες video-clips, επιστρέφει με ένα διαμάντι απαράμιλλης καθαρότητας και κοπής. Η μακρόχρονη εμπειρία και αλληλεπίδρασή του με τον κόσμο της εικόνας αποδεικνύεται ένα υπερπολύτιμο εφόδιο που το μετουσιώνει σε ένα θαυμάσιο φιλμικό όραμα.
Το «The American» είναι ένα ψυχογράφημα που παντρεύει το ίδιο αρμονικά και μοναδικά τόσο το ευρωπαϊκό σινεμά με τις αμερικανικές επιρροές, όσο και την περιπέτεια και το σασπένς με το δράμα και το ρομάντζο. Τα θεμελιώδη στοιχεία της πλοκής παραπέμπουν στη λογική των αγαπημένων γουέστερν του Corbijn, όπως επισημαίνει και ο ίδιος. Επιπλέον, είναι εμφανή τα έντονα noir στοιχεία (π.χ. οι υποψήφιες femmes fatales) που ηλεκτρίζουν ακατάπαυστα το δίπολο 'κίνδυνος - ερωτισμός'.
Από την άλλη μεριά, με εκπληκτική οικονομία στην εικόνα και χειρουργικής ακρίβειας ελλειπτική αφήγηση, ο Corbijn δεν αφήνει ούτε εκατοστό ανεκμετάλλευτο από κάθε του πλάνο, αφήνοντας εκτός οτιδήποτε περιττό ή υπέρ του δέοντος επεξηγηματικό. Δεδομένα κρίσιμη θα πρέπει να θεωρηθεί εδώ η συμβολή του Martin Ruhe στην φωτογραφία της ταινίας, αλλά το παράξενο θα ήταν να μην είχε δώσει ο Corbijn τη δέουσα προσοχή στον τομέα αυτό! Αλλωστε, όπως φαίνεται και από τις δύο πρώτες του ταινίες, η συνεργασία και η επαφή με ό,τι θεωρεί οικείο παίζουν σημαίνοντα ρόλο στη δημιουργική διαδικασία. Γι αυτό δε θα πρέπει να ξενίζει το γεγονός ότι ζήτησε από τον καλό του φίλο, Herbert Gronemeyer, να επιμεληθεί της - υπέροχης, είναι η αλήθεια - μουσικής επένδυσης, που αποτελεί - όπως και στο «Control» - δομικό στοιχείο του φιλμ.
'Ο Αμερικάνος', βασισμένος σε νουβέλα του Martin Booth ('A Very Private Gentleman') και σεναριακή διασκευή του Rowan Joffe, αποτελεί ένα μυσταγωγικό οδοιπορικό, μία εγκάρσια τομή στα κατάβαθα της ψυχής ενός μοναχικού ήρωα, αντιπρόσωπου ενός διαρκώς απειλούμενου είδους - όπως και οι πεταλούδες που θαυμάζει - ενός είδους που απειλείται αδιάλειπτα από το δόγμα 'ζεις από το σπαθί, πεθαίνεις από το σπαθί'. Με τον Clooney πιθανώς στην κορυφαία ερμηνεία της καριέρας του, ο Corbijn βρίσκει στο πρόσωπό του τον κατάλληλο τραγικό ήρωα, που καλύπτεται από ένα βαρύ πέπλο αμφιβολίας και μυστηρίου, ισορροπώντας πνιγηρά ανάμεσα στο θανάσιμο κίνδυνο και την κρυφή ελπίδα για μία νέα αρχή. Οι χαρακτήρες που τον περιβάλλουν (εξαιρετικοί τόσο ο Bonacelli όσο και το φλογερό θηλυκό δίδυμο Placido - Reuten), όλοι τους απειλητικοί με τον δικό τους τρόπο, ορίζουν το ανθρώπινο πλέγμα μέσα στο οποίο ο Jack - ή Mr. Butterfly κατά την Clara - βρίσκεται παγιδευμένος, αναζητώντας την κάθαρση και το νόημα της ζωής, με φόντο τη γραφική επαρχία του Abruzzo.
Χωρίς αμφιβολία, το «The American» διαθέτει την ακατανίκητη εκείνη εσωτερική δύναμη που σε μαγνητίζει καθ' όλη τη διάρκειά του. Αποτελεί ξεχωριστό δείγμα γραφής ενός σινεμά που νοσταλγεί με θέρμη το παλιό αλλά είναι ξεκάθαρα ζωντανό και σύγχρονο. Πρόκειται για μία ταινία που τη βιώνεις με τις αισθήσεις τεταμένες, πλημμυρίζεσαι από την παρουσία της και αδυνατείς να αρκεστείς στη μία και μοναδική θέαση. Διότι μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους φαντασιώνεσαι αμέσως τη γλυκιά εκείνη στιγμή που θα ξαναβρεθείς μπροστά της. Διότι 'Ο Αμερικάνος' δεν είναι απλώς ακόμα μία εξαίρετη, λεπτοδουλεμένη ταινία. Είναι ένα συγκλονιστικό φιλμικό βίωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου