Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

η ταινία της Εβδομάδας

Η πράκτορας της CIA Evelyn Salt θα βρεθεί από τη μια στιγμή στην άλλη καταζητούμενη και φυγάς στην ίδια της την χώρα, μετά από την κατηγορία που θα ασκήσει εναντίον της ένας ρώσος που έχει αυτομολήσει στις ΗΠΑ ότι η ίδια είναι ρωσίδα κατάσκοπος με στόχο την δολοφονία του αμερικανού προέδρου. Με όπλα τις ικανότητες και την πείρα που έχει αποκτήσει ως πράκτορας , θα ξεκινήσει ένα αγώνα δρόμου για την απόδειξη της αθωότητάς της, θα προσπαθήσει να προστατεύσει τον σύζυγό της και παράλληλα να αποφύγει την σύλληψη από τις μυστικές υπηρεσίες της πατρίδας της.
Το «Salt» επρόκειτο να αποτελέσει πρωταγωνιστικό όχημα του Tom Cruise, ωστόσο όταν ο τελευταίος αποχώρησε από το project, έγιναν οι απαραίτητες μετατροπές και ο Edwin Salt έγινε... Evelyn Salt. Η εν λόγω αλλαγή φύλου λειτούργησε μάλλον θετικά για το project, καθώς πρόσθεσε στα δρώμενα ένα συναισθηματισμό, που ενδεχομένως απουσίαζε από την αρσενική version του.
Το «Salt» σε γενικές γραμμές δεν παρεκκλίνει από ότι έχουμε δει σε ανάλογα κατασκοπικά action movies του παρελθόντος . Υπάρχει όμως μια σημαντική παράμετρος που (τελικά) διαφοροποιεί το φιλμ από τους τυπικούς εκπροσώπους του είδους. Στο μεγαλύτερο μέρος του δε γνωρίζουμε τις προθέσεις και την πραγματική ταυτότητα του ήρωα. Είναι η Evelyn Salt μια τίμια αμερικανίδα πράκτορας, που έπεσε θύμα πλεκτάνης ή μήπως οι άριστες γνώσεις της γλώσσας του Γκορμπατσόφ, που διαθέτει ,κρύβουν κάτι βαθύτερο από πίσω; Η αμφιβολία και η εκκρεμότητα είναι η πεμπτουσία του σασπένς και οι δημιουργοί πίσω από το «Salt» το ξέρουν, κάνοντάς μας έτσι να παραβλέπουμε το άκαιρο και ξεπερασμένο ψυχροπολεμικό σκηνικό και τις εξωφρενικές στροφές της πλοκής.
Ωστόσο το κυριότερο ατού του «Salt» είναι η δράση! Από τη στιγμή που η Salt βρίσκεται κατηγορούμενη κι έπειτα ο αυστραλός σκηνοθέτης Philip Noyce πατά το γκάζι στην τσίτα, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για να ανασάνουμε (και να καθίσουμε να επεξεργαστούμε αυτό που παρακολουθούμε και να διαπιστώσουμε ότι δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα). Με μεθοδικά ενορχηστρωμένες σκηνές κυνηγητού, θεαματικές κασκάντες και άψογα χορογραφημένες μονομαχίες προσφέρει ένα χορταστικό πακέτο που δε θα αφήσει παραπονεμένους τους φαν του action cinema. Παλιά καραβάνα στο είδος (και σφόδρα παρεξηγημένος σκηνοθέτης αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) ο Noyce γνωρίζει ότι το σενάριο, που έχει στα χέρια του νοσεί κι έτσι πριμοδοτεί τη δράση σε βάρος της πλοκής, καθιστώντας την τελευταία κινητήριο μοχλό της πρώτης. Μάλιστα, παρά την γενικότερη σοβαροφάνεια, σε ορισμένες περιπτώσεις ειρωνεύεται υπογείως τα όσα απίθανα συμβαίνουν - ή τουλάχιστον έτσι το εκλάβαμε εμείς, γιατί αν το πλάνο με την Angelina και το γούνινο καπέλο στο ferryboat δεν είναι ειρωνεία , τότε υπάρχει πρόβλημα...
Φυσικά τίποτα δε θα λειτουργούσε αν τον κεντρικό ρόλο τον υποδυόταν οποιαδήποτε άλλη πέραν της Angelina Jolie! Η Angelina μπορεί να υποδυθεί μια εύθραυστη ύπαρξη με την ίδια άνεση, που υποδύεται μια ανίκητη μηχανή θανάτου, μια δύναμη της φύσης και συνεπώς ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του ρόλου. Είναι γεννημένη για action movies, καθώς συνδυάζει την ελκυστική εμφάνιση με τον απαραίτητο τσαμπουκά, και είναι και καλή ηθοποιός. Δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα του κόσμου παρασύρεται από την αρνητική δημοσιότητα που έχει λάβει η θυγατέρα του Jon Voight τα τελευταία χρόνια και παραγνωρίζει το ταλέντο της. Βλέπετε είχε την 'ατυχία' να είναι ο τρίτος άνθρωπος, η κακιά 'αντροχωρίστρα' που διέλυσε τους America's Sweethearts και μαζί το δικαίωμα στο όνειρο χιλιάδων θηλυκών υπάρξεων. Αν μια γυναίκα τόσο γήινη και συνηθισμένη όπως η Jennifer Aniston μπορεί να έχει τον Brad Pitt, γιατί να μη μπορούν να τον έχουν κι αυτές ; Η 'εξωτική' Angelina όμως χαλάει την φαντασίωση...
Το αποτέλεσμα είναι μια χαρισματική ηθοποιός, που παίρνει στα σοβαρά την καριέρα της και επιδεικνύει καλλιτεχνικές φιλοδοξίες (εν αντιθέσει με την ετερόφωτη αντίζηλό της) να κατακρίνεται στη δουλειά της για λόγους που δεν αφορούν τη δουλειά της! Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν λέμε ότι η Angelina είναι σπουδαία, αλλά είναι καλή. Και είναι καιρός να της το αναγνωρίσουμε και να σταματήσουμε να συγχέουμε τον άνθρωπο με το έργο του - ιδίως όταν διατυπώνουμε κρίση για το τελευταίο
ΠΗΓΗ:WWW.CINEMANENWS.GR

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails